Moc, której Kościół może udzielić dzisiejszej społeczności ludzkiej, polega na realizowaniu w życiu wiary i miłości, nie zaś na panowaniu osiąganym jedynie ludzkimi środkami.
Maryja wolną wiarą i posłuszeństwem współpracowała w dziele ludzkiego zbawienia.
Podstawowym prawem doskonałości ludzkiej, a co za tym idzie przemiany świata, jest nowe przykazanie miłości.
Człowiek jest zaproszony do rozmowy z Bogiem już od chwili narodzin: istnieje on bowiem tylko dlatego, że stworzony przez Boga z miłości jest zawsze z miłością zachowywany.
Godność człowieka wymaga więc, aby działał on według świadomego i wolnego wyboru, to znaczy osobiście poruszany i kierowany od wewnątrz, a nie pod wpływem ślepego impulsu.
Uznając wymagania wiary i obdarzeni jej mocą, [świeccy] winni bez wahania, kiedy zajdzie potrzeba, podejmować nowe inicjatywy i je realizować.
Zadaniem ludzi świeckich, z tytułu właściwego im powołania, jest szukanie królestwa Bożego przez zajmowanie się sprawami świeckimi i kierowanie nimi po myśli Bożej.
Niechaj wszyscy życiem i słowem ukazują, że Kościół ze wszystkimi darami, które w sobie zawiera, przez samą swoją obecność stanowi niewyczerpane źródło tych wartości, których świat współczesny najbardziej potrzebuje.
Celem pasterzowania Ludowi Bożemu i jego nieustannego pomnażania Chrystus Pan ustanowił w swoim Kościele rozmaite posługi, które nakierowane są na dobro całego Ciała.
Udziałem tego ludu stała się godność i wolność dzieci Bożych, prawem nowe przykazanie miłowania, celem wreszcie królestwo Boże.