31 maja 1981 r. odbył się pogrzeb Prymasa Tysiąclecia, kard. Stefana Wyszyńskiego. Uroczystościom pogrzebowym w Warszawie przewodniczył sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej, kard. Agostino Casaroli.
80 lat życia w skrócie. Wydarzenia małe i wielkie. Wszystkie ważne.
Na szarfie jednego z wieńców złożonych na trumnie prymasa Stefana Wyszyńskiego w dniu pogrzebu, 31 maja 1981 r., znalazł się napis: „Niekoronowanemu Królowi Polski”. To była kwintesencja tego, kim był prymas Wyszyński w historii naszego kraju.
Prymas podczas ingresu stwierdził, ze nie chce być politykiem, a jedynie pasterzem. Wyzwania, przed jakimi stanął, zniweczyły ten zamiar.
Do swojego zawołania biskupiego „Soli Deo” („Samemu Bogu”) Stefan Wyszyński dodał później słowa „per Mariam” („przez Maryje”), co wyraźnie wskazuje na role kultu maryjnego w życiu prymasa.
Wielka Nowenna była najszerzej zakrojonym programem duszpasterskim w dziejach polskiego Kościoła.
Działalność Kościoła katolickiego w Polsce w latach 60. i 70. ub. wieku zdominowały dwie niezwykle osobowości: prymas Stefan Wyszyński oraz krakowski metropolita Karol Wojtyła.
Prymas Stefan Wyszyński przez wszystkie lata swej posługi miał przeciwko sobie cały aparat wyznaniowy państwa komunistycznego.
Było wielu mężnych i światłych przywódców Kościoła w Europie Wschodniej, lecz tylko prymas Wyszyński miał przez wiele lat realny wpływ nadzieje Kościoła i narodu w swoim kraju.
Tak nazwał siebie prymas Wyszyński, którego komuniści przez . lata trzymali w miejscach odosobnienia, formalnie nie przedstawiając żadnych zarzutów, nie wskazując także, jak długo potrwa ta kara.